Gijs

Ga ervoor en laten we lekker lachen!...

Toen ik 7 was gingen mijn moeder en mijn vader uit elkaar. Ik accepteerde het maar, want ik wist dat het niet goed zou komen. Na een tijdje hebben mijn ouders het nog een keer samen geprobeerd. Het ging toch weer mis en deze keer ging hij op zichzelf wonen.

Dat was in de Heenvlietsestraat. Ik wilde ook bij m'n vader zijn in plaats van alleen bij m'n moeder. Ik kreeg m'n eigen kamer. Van woensdag tot en met zaterdag was ik bij m'n vader, de rest van de dagen bij m'n moeder. Na een tijdje kwamen Ingrid en Daphne soms naar de Heenvlietsestraat en bleven dan ook slapen. Ik had daar geen problemen mee.

Soms gingen John en ik naar de Grevelingestraat waar Ingrid en Daphne woonden. We kwamen daar steeds vaker en bleven ook steeds vaker slapen. Tot er werd gevraagd waar ik liever was: de Heenvlietsestraat of de Grevelingestraat. Dat werd dus de Grevelingestraat. We gingen daar "wonen". Het was niet echt wonen, want we woonden (Dus John en ik)ook nog in de Heenvlietsestraat, in het huis van John. Ik vond het best, het was gezellig, het was dicht bij mijn school en dat was wel makkelijk.

Een paar jaar later ging ik naar de middelbare school, kreeg huiswerk mee en moest ik leren voor toetsen. En de enige plek waar dat redelijk kon was aan de keukentafel, maar ik ben snel afgeleid dus dat was niet handig. Je denkt nu vast: Waarom kon het dan niet op je kamer... Ik zal dat effe uitleggen... Daphne en ik deelden een kamer op de Grevelingenstraat en er stonden alleen maar spullen van Daphne, die ik dan wel kon gebruiken, maar het was natuurlijk makkelijker als ik m'n eigen spulletjes had en m'n eigen kamer, m'n eigen privé-ruimte. Die had ik dus niet.

Daphne en ik werden ouder en groter dus om met z'n tweeën op dat kamertje te zitten is natuurlijk ook niet handig. We moesten ook altijd rekening houden met elkaar op dat kamertje. We gingen verhuizen naar de Hoofdstraat en wonen daar nu en ik kom nog steeds zoals eerder op woensdag daar tot en met zaterdag.

Ik heb een goed leven, een rustig leventje zelfs wat wel makkelijk is. Toen ik weer bij m'n vader kwam begroetten ik ze thuis en legde mijn spullen op m'n kamer, ging op de rand van de bank zitten in de woonkamer. Ik kreeg te horen dat John en Ingrid gingen trouwen.

Zoals er ook staat bij: "Wist je dat..." dat ik van de bank viel van verbazing toen ik dat hoorde, gebeurde ook. Sindsdien hoor ik veel dingen over trouwen maar dat vind ik helemaal niet erg. Ik vind het geen probleem dat John en Ing trouwen, als ze dat willen moeten ze dat vooral doen, er veranderd eigenlijk niks. Alleen de achternaam van Ingrid veranderd en ze draagt een ring extra.

Dus.... ik zeg: Ga ervoor en laten we lekker lachen!

Groetjes

Gijs... (Zoon)